Ավագ Ուրբաթ օրը մեր Տիրոջ՝ Հիսուս Քրիստոսի խաչելության և թաղման օրն է։ Եկեղեցիներում կատարվում է Խաչելության կարգ։ «Քրիստոս Իր մարմնով մեր մեղքերը բարձրացրեց խաչափայտի վրա» (Ա Պետրոս 2:24): Քրիստոս Իր մահով մերցրեց մեր մեղքերը և հաշտեցրեց մեզ Հայր Աստծո հետ, ազատեց անեծքից և հավիտենական դատապարտությունից: Բագրատ Սրբազանն իր խոսքում ասաց,- «Եթե մենք ընդունելու ենք դառնությունը,
Ավագ Ուրբաթ օրը մեր Տիրոջ՝ Հիսուս Քրիստոսի խաչելության և թաղման օրն է։ Եկեղեցիներում կատարվում է Խաչելության կարգ։
«Քրիստոս Իր մարմնով մեր մեղքերը բարձրացրեց խաչափայտի վրա» (Ա Պետրոս 2:24):
Քրիստոս Իր մահով մերցրեց մեր մեղքերը և հաշտեցրեց մեզ Հայր Աստծո հետ, ազատեց անեծքից և հավիտենական դատապարտությունից:
Բագրատ Սրբազանն իր խոսքում ասաց,- «Եթե մենք ընդունելու ենք դառնությունը, հասկանալու ենք այդ դառնության խորքերը, ճանաչելու ենք այն, և այն չենք դարձնելու մեզ համար ՀԱՐՈՒԹՅԱՆ և ՀԱՂԹԱՆԱԿԻ ճանապարհ՝ իմաստազրկված և բովանդակազրկված է մեր կյանքի ընթացքը։
Մենք կոչված ենք ընդունելու այդ դառնությունը, ճաշակելու այդ դառնությունը և այն վերածելու հաղթության։
Այլ ճանապարհ ՉԿԱՐ մեր Տիրոջ համար, այլ ճանապարհ չկա նաև մեզ համար։
․․․
Այսօր մեզ վրա էլ են վիճակ նետում, մեր մեծ պատմուճանը՝ մեր Հայրենիքը, մեր ինքնությունը, արժանապատվությունը՝ կիսելու, բաժանելու, քայքայելու, որի ակունքում 30 արծաթն էր։
30 ԱՐԾԱԹ, ՇԱՏ ՆՄԱՆ 29800-Ի»։
ԽԱՉԵԼՈՒԹՅԱՆ ԿԱՐԳ․ ԻՋԵՎԱՆ
Ավագ Ուրբաթ օրը մեր Տիրոջ՝ Հիսուս Քրիստոսի խաչելության և թաղման օրն է։ Եկեղեցիներում կատարվում է Խաչելության կարգ։
«Քրիստոս Իր մարմնով մեր մեղքերը բարձրացրեց խաչափայտի վրա» (Ա Պետրոս 2:24):
Քրիստոս Իր մահով մերցրեց մեր մեղքերը և հաշտեցրեց մեզ Հայր Աստծո հետ, ազատեց անեծքից և հավիտենական դատապարտությունից:
Բագրատ Սրբազանն իր խոսքում ասաց,- «Եթե մենք ընդունելու ենք դառնությունը, հասկանալու ենք այդ դառնության խորքերը, ճանաչելու ենք այն, և այն չենք դարձնելու մեզ համար ՀԱՐՈՒԹՅԱՆ և ՀԱՂԹԱՆԱԿԻ ճանապարհ՝ իմաստազրկված և բովանդակազրկված է մեր կյանքի ընթացքը։
Մենք կոչված ենք ընդունելու այդ դառնությունը, ճաշակելու այդ դառնությունը և այն վերածելու հաղթության։
Այլ ճանապարհ ՉԿԱՐ մեր Տիրոջ համար, այլ ճանապարհ չկա նաև մեզ համար։
․․․
Այսօր մեզ վրա էլ են վիճակ նետում, մեր մեծ պատմուճանը՝ մեր Հայրենիքը, մեր ինքնությունը, արժանապատվությունը՝ կիսելու, բաժանելու, քայքայելու, որի ակունքում 30 արծաթն էր։
Ավագ Հինգշաբթի երեկոյան եկեղեցիներում կատարվում է Խավարման կարգ, որը Քրիստոսի մատնության և չարչարանքների հիշատակն է: Այսօր հիշատակում ենք Գեթսեմանիի պարտեզում Քրիստոսի աղոթքը, Հուդայի մատնությունը, Հիսուսի հանձնումն ամբոխին, ձերբակալությունը, չարչարանքները, խաչելությունը, մահը, Պետրոսի երեք անգամ ուրացությունն ու զղջումը: Սակայն սա սոսկ հիշատակում չէ, այլ այդ դեպքերը կատարվում ենք հենց այսօր։ Տիրոջ մատնության գիշերը․․․ «Մերժեք ձեր Հայրենիքը
Ավագ Հինգշաբթի երեկոյան եկեղեցիներում կատարվում է Խավարման կարգ, որը Քրիստոսի մատնության և չարչարանքների հիշատակն է:
Այսօր հիշատակում ենք Գեթսեմանիի պարտեզում Քրիստոսի աղոթքը, Հուդայի մատնությունը, Հիսուսի հանձնումն ամբոխին, ձերբակալությունը, չարչարանքները, խաչելությունը, մահը, Պետրոսի երեք անգամ ուրացությունն ու զղջումը: Սակայն սա սոսկ հիշատակում չէ, այլ այդ դեպքերը կատարվում ենք հենց այսօր։
Արթնացեք և վերահաստատեք ձեզ տիեզերական ճշմարտության մեջ, վերահաստատեք ձեզ քաջության մեջ, սխրանքի մեջ, աստվածսիրության մեջ, հայրենատիրության մեջ, ձեզ վստահված ժառանգության մեջ, հզորության մեջ, ձեր ինքնության լավագույն դրսևորումների մեջ, ձեր՝ որպես ազգ, որպես մարդ ընտրված լինելու մեջ։ Վերահաստատեք ձեզ սիրո մեջ՝ բոլոր սերերի մեջ, որոնք միայն բարիք են բրում, որոնք միայն լույսի ճանապարհ են հարթում մարդու համար, որովհետև սիրո մեջ բնակվողը Աստծո մեջ է բնակվում և Աստված էլ իր մեջ է բնակվում։
Սերը զարմանալի երևույթ է՝ տալուց է ավելանում, վերցնելուց կարծես սպառվում է։ Տալուց շատանում, առատանում է, փոխվում է կյանքի որակը, փոխվում է ներքին հոգևոր և հոգեբանական զգացողությունը, ԱՐԹՆԱՆՈՒՄ է մարդը։
***
30 արծաթի պատմությունը չի վերջացել․ աշակերտի, մտերիմի, սիրողի՝ սիրելով 30 արծաթը վերցնողի պատմությունը չի վերջացել։
Համբույրով մատնելու պատմությունն էլ չի վերջացել։ Հացով, սրբությամբ մատնելու պատմությունն էլ չի վերջացել։
Ում հետ սնվում ես, կիսում ես այդ սրբությունը, հենց իրեն էլ մատնելու պատմությունը չի վերջացել։
***
Այսօր մենք մեծ փորձության մեջ ենք, շատ մեծ փորձության մեջ։ Քնած ենք կարծես։ Մեր Տերը մեզ համար հոգևոր պատերազմի մեջ է գտնվում, անընդհատ ձգում է մեզ դեպի իրեն, մենք էլ կա՛մ հանգիստ են զգում մեզ, կա՛մ մեր ներքին վախերով, կա՛մ ինքներս մեզ համար ձևաներպումներ տված, և չենք ուզում տեսնել ՎԵՐԵԼՔԻ պատմությունը, դեպի Ինքը գնալու պատմությունը և իր միջից մեր բոլոր փորձությունները վերացնելու, դրանք հաղթելու և հաղթահարելու պատմությունը։
Կարծես խավար գիշերի մեջ ենք ապրում։ Հոգևոր թմրության, խավարի և այն գիշերվա խորհրդի մեջ(Տիրոջ վերջին գիշերը Գեթսեմանիի պարտեզում), որը նաև քողը դարձավ մատնության համար։ Մեր կյանքը կարծես այդպես գիշերված և խավարած լինի»։
ԽԱՎԱՐՄԱՆ ԿԱՐԳ
Ավագ Հինգշաբթի երեկոյան եկեղեցիներում կատարվում է Խավարման կարգ, որը Քրիստոսի մատնության և չարչարանքների հիշատակն է:
Այսօր հիշատակում ենք Գեթսեմանիի պարտեզում Քրիստոսի աղոթքը, Հուդայի մատնությունը, Հիսուսի հանձնումն ամբոխին, ձերբակալությունը, չարչարանքները, խաչելությունը, մահը, Պետրոսի երեք անգամ ուրացությունն ու զղջումը: Սակայն սա սոսկ հիշատակում չէ, այլ այդ դեպքերը կատարվում ենք հենց այսօր։
Արթնացեք և վերահաստատեք ձեզ տիեզերական ճշմարտության մեջ, վերահաստատեք ձեզ քաջության մեջ, սխրանքի մեջ, աստվածսիրության մեջ, հայրենատիրության մեջ, ձեզ վստահված ժառանգության մեջ, հզորության մեջ, ձեր ինքնության լավագույն դրսևորումների մեջ, ձեր՝ որպես ազգ, որպես մարդ ընտրված լինելու մեջ։ Վերահաստատեք ձեզ սիրո մեջ՝ բոլոր սերերի մեջ, որոնք միայն բարիք են բրում, որոնք միայն լույսի ճանապարհ են հարթում մարդու համար, որովհետև սիրո մեջ բնակվողը Աստծո մեջ է բնակվում և Աստված էլ իր մեջ է բնակվում։
Սերը զարմանալի երևույթ է՝ տալուց է ավելանում, վերցնելուց կարծես սպառվում է։ Տալուց շատանում, առատանում է, փոխվում է կյանքի որակը, փոխվում է ներքին հոգևոր և հոգեբանական զգացողությունը, ԱՐԹՆԱՆՈՒՄ է մարդը։
***
30 արծաթի պատմությունը չի վերջացել․ աշակերտի, մտերիմի, սիրողի՝ սիրելով 30 արծաթը վերցնողի պատմությունը չի վերջացել։
Համբույրով մատնելու պատմությունն էլ չի վերջացել։ Հացով, սրբությամբ մատնելու պատմությունն էլ չի վերջացել։
Ում հետ սնվում ես, կիսում ես այդ սրբությունը, հենց իրեն էլ մատնելու պատմությունը չի վերջացել։
***
Այսօր մենք մեծ փորձության մեջ ենք, շատ մեծ փորձության մեջ։ Քնած ենք կարծես։ Մեր Տերը մեզ համար հոգևոր պատերազմի մեջ է գտնվում, անընդհատ ձգում է մեզ դեպի իրեն, մենք էլ կա՛մ հանգիստ են զգում մեզ, կա՛մ մեր ներքին վախերով, կա՛մ ինքներս մեզ համար ձևաներպումներ տված, և չենք ուզում տեսնել ՎԵՐԵԼՔԻ պատմությունը, դեպի Ինքը գնալու պատմությունը և իր միջից մեր բոլոր փորձությունները վերացնելու, դրանք հաղթելու և հաղթահարելու պատմությունը։
Կարծես խավար գիշերի մեջ ենք ապրում։ Հոգևոր թմրության, խավարի և այն գիշերվա խորհրդի մեջ(Տիրոջ վերջին գիշերը Գեթսեմանիի պարտեզում), որը նաև քողը դարձավ մատնության համար։ Մեր կյանքը կարծես այդպես գիշերված և խավարած լինի»։
«Նա վեր կացավ ընթրիքի սեղանից, մի կողմ դրեց զգեստները և մի սրբիչ վերցնելով՝ մեջքին կապեց: Եվ ապա ջուր վերցնելով՝ լցրեց կոնքի մեջ և սկսեց իր աշակերտների ոտքերը լվանալ եւ սրբել մեջքին կապած սրբիչով»: (Հովհ․ 13։4-5) Երուսաղեմում՝ Վերնատանը, Վերջին ընթրիքի ընթացքում Քրիստոս կատարեց լցավ աշակերտների ոտքերը՝ պատգամ թողնելով բոլորին՝ սիրով ծառայել միմյանց։ Խոսք Ոտնլվայի արարողության ժամանակ՝
ՀՀ սահմանագլխին, Չինարիի բարձունքում՝ երկնքի ու երկրի սահմանին, Խորանաշատի վանքը ոչ հաճախ է աղոթք լսում, հոգևորականներից ավելի հաճախ մեր զինվորականներն են այցելում վանք, աղոթում և խնամում։ Մեծ Պահքի վերջին Կիրակնամուտի ժամերգությանը Խորանաշատի վանքում էինք։ ․..Խորանաշատի միջնադարյան համալսարանը հիմնադրվել է 1222թ-ին Մխիթար Գոշի աշակերտ Վանական վարդապետի կողմից։ Այս տարի տոնում ենք վանքի 800-ամյակը։
ՀՀ սահմանագլխին, Չինարիի բարձունքում՝ երկնքի ու երկրի սահմանին, Խորանաշատի վանքը ոչ հաճախ է աղոթք լսում, հոգևորականներից ավելի հաճախ մեր զինվորականներն են այցելում վանք, աղոթում և խնամում։
Մեծ Պահքի վերջին Կիրակնամուտի ժամերգությանը Խորանաշատի վանքում էինք։
․..Խորանաշատի միջնադարյան համալսարանը հիմնադրվել է 1222թ-ին Մխիթար Գոշի աշակերտ Վանական վարդապետի կողմից։ Այս տարի տոնում ենք վանքի 800-ամյակը։
Կիրակնամուտ․ Սահմանապահ Խորանաշատի վանք
ՀՀ սահմանագլխին, Չինարիի բարձունքում՝ երկնքի ու երկրի սահմանին, Խորանաշատի վանքը ոչ հաճախ է աղոթք լսում, հոգևորականներից ավելի հաճախ մեր զինվորականներն են այցելում վանք, աղոթում և խնամում։
Մեծ Պահքի վերջին Կիրակնամուտի ժամերգությանը Խորանաշատի վանքում էինք։
․..Խորանաշատի միջնադարյան համալսարանը հիմնադրվել է 1222թ-ին Մխիթար Գոշի աշակերտ Վանական վարդապետի կողմից։ Այս տարի տոնում ենք վանքի 800-ամյակը։