ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ ՀՐԱՇԱԼԻ Է, ՏԱՎՈՒՇԸ՝ ԲԱՑԱՌԻԿ Սիրով հրավիրում ենք Ձեզ մասնակցելու Հաղարծնի հոգևոր-մշակութային շաբաթին: Իր բնույթով եզակի այս միջոցառման նպատակն է ներկայացնել Հաղարծնի վանքի (X-XIII դար) հարուստ հոգևոր ժառանգությունն ու առանձնահատուկ դերը հայ մշակույթի զարգացման մեջ: Շաբաթվա ընթացքում վանքի տարածքում կանցկացվեն ժողովրդական արվեստի տարբեր ճյուղերի բացօթյա դասեր, ավանդական գաթայի, փսալիի և այլ քաղցրավենիքների պատրաստման ցուցադրություն, ազգային
ԱՅՍ ՏԱՐԻ ՀԱՂԱՐԾՆԻ ՇԱԲԱԹԸ ԿԱՆՑԿԱՑՎԻ ՕԳՈՍՏՈՍԻ 6-12-Ը
ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ ՀՐԱՇԱԼԻ Է, ՏԱՎՈՒՇԸ՝ ԲԱՑԱՌԻԿ Սիրով հրավիրում ենք Ձեզ մասնակցելու Հաղարծնի հոգևոր-մշակութային շաբաթին:
Իր բնույթով եզակի այս միջոցառման նպատակն է ներկայացնել Հաղարծնի վանքի (X-XIII դար) հարուստ հոգևոր ժառանգությունն ու առանձնահատուկ դերը հայ մշակույթի զարգացման մեջ:
Շաբաթվա ընթացքում վանքի տարածքում կանցկացվեն ժողովրդական արվեստի տարբեր ճյուղերի բացօթյա դասեր, ավանդական գաթայի, փսալիի և այլ քաղցրավենիքների պատրաստման ցուցադրություն, ազգային պարերի ուսուցում, հրավիրյալ երգչախմբերի կողմից հոգևոր երաժշտության համերգներ։ Առանձին օրեր նվիրված են Հայոց բանակին և մանուկներին։ Ամբողջ շաբաթը կուղեկցվի հոգևոր զրույցներով, եկեղեցական արարողություններով, երգեցողությամբ ու աղոթքով:
Հաղարծին վանքի տարածքը մեկ շաբաթով վերածվելու է կենդանի քաղաքի, ուր բոլորն ապրում ու գործում են սիրով՝ որպես մի մեծ ընտանիք։
ARMENIA IS GREAT, BUT TAVUSH IS EXCEPTIONAL!
You are warmly invited to the spiritual and cultural Week of Haghartsin (Haghartsin Week)!
This event is aimed to showcase the Haghartsin Monastery’s (X-XIII AD) rich spiritual legacy and its special role in Armenian history and culture.
The Haghartsin Week is a 7-day-and-night long celebration that will take place in the premises of the Haghartsin monastery and will embrace a series of cultural-educational and entertaining events such as open air master classes on national arts, traditional gata-baking and sweet-making demonstrations, national Armenian dance lessons, spiritual music concerts. Special days are dedicated to children and Armenian army. To enhance your spiritual experiences the week will be complemented by services, liturgies and spiritual talks.
For a week the Haghartsin Monastery will become a living city where everyone is welcome to be a part of its big loving family.
ԱՅՍ ՏԱՐԻ ՀԱՂԱՐԾՆԻ ՇԱԲԱԹԸ ԿԱՆՑԿԱՑՎԻ ՕԳՈՍՏՈՍԻ 6-12-Ը
ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ ՀՐԱՇԱԼԻ Է, ՏԱՎՈՒՇԸ՝ ԲԱՑԱՌԻԿ Սիրով հրավիրում ենք Ձեզ մասնակցելու Հաղարծնի հոգևոր-մշակութային շաբաթին:
Իր բնույթով եզակի այս միջոցառման նպատակն է ներկայացնել Հաղարծնի վանքի (X-XIII դար) հարուստ հոգևոր ժառանգությունն ու առանձնահատուկ դերը հայ մշակույթի զարգացման մեջ:
Շաբաթվա ընթացքում վանքի տարածքում կանցկացվեն ժողովրդական արվեստի տարբեր ճյուղերի բացօթյա դասեր, ավանդական գաթայի, փսալիի և այլ քաղցրավենիքների պատրաստման ցուցադրություն, ազգային պարերի ուսուցում, հրավիրյալ երգչախմբերի կողմից հոգևոր երաժշտության համերգներ։ Առանձին օրեր նվիրված են Հայոց բանակին և մանուկներին։ Ամբողջ շաբաթը կուղեկցվի հոգևոր զրույցներով, եկեղեցական արարողություններով, երգեցողությամբ ու աղոթքով:
Հաղարծին վանքի տարածքը մեկ շաբաթով վերածվելու է կենդանի քաղաքի, ուր բոլորն ապրում ու գործում են սիրով՝ որպես մի մեծ ընտանիք։
ARMENIA IS GREAT, BUT TAVUSH IS EXCEPTIONAL!
You are warmly invited to the spiritual and cultural Week of Haghartsin (Haghartsin Week)!
This event is aimed to showcase the Haghartsin Monastery’s (X-XIII AD) rich spiritual legacy and its special role in Armenian history and culture.
The Haghartsin Week is a 7-day-and-night long celebration that will take place in the premises of the Haghartsin monastery and will embrace a series of cultural-educational and entertaining events such as open air master classes on national arts, traditional gata-baking and sweet-making demonstrations, national Armenian dance lessons, spiritual music concerts. Special days are dedicated to children and Armenian army. To enhance your spiritual experiences the week will be complemented by services, liturgies and spiritual talks.
For a week the Haghartsin Monastery will become a living city where everyone is welcome to be a part of its big loving family.
Մեկ շաբաթով Հաղարծինը դառնում է սիրո քաղաք. եկե՛ք դառնալու այդ սիրո մի մասնիկը: Հաղարծնի շաբաթն այս տարի կանցկացվի օգոստոսի 6-12-ը: Մանրամասները՝ տեսանյութում: #ՀաղարծնիՇաբաթ For one week Haghartsin will become a love-spreading place, where everyone is welcome to be a part of its big family! The Haghartsin Week will take place on August 6-12 this year.
Մեկ շաբաթով Հաղարծինը դառնում է սիրո քաղաք. եկե՛ք դառնալու այդ սիրո մի մասնիկը:
Հաղարծնի շաբաթն այս տարի կանցկացվի օգոստոսի 6-12-ը:
Մանրամասները՝ տեսանյութում: #ՀաղարծնիՇաբաթ
For one week Haghartsin will become a love-spreading place, where everyone is welcome to be a part of its big family! The Haghartsin Week will take place on August 6-12 this year. #HaghartsinWeek #ՏաՀույս#TaHuys
ՀԱՂԱՐԾՆԻ ՀՈԳԵՎՈՐ-ՄՇԱԿՈՒԹԱՅԻՆ ՇԱԲԱԹ 2018
Մեկ շաբաթով Հաղարծինը դառնում է սիրո քաղաք. եկե՛ք դառնալու այդ սիրո մի մասնիկը:
Հաղարծնի շաբաթն այս տարի կանցկացվի օգոստոսի 6-12-ը:
Մանրամասները՝ տեսանյութում: #ՀաղարծնիՇաբաթ
For one week Haghartsin will become a love-spreading place, where everyone is welcome to be a part of its big family! The Haghartsin Week will take place on August 6-12 this year. #HaghartsinWeek #ՏաՀույս#TaHuys
Ծանոթանում ենք այս տարվա Հաղարծնի շաբաթի նոր կամավորների հետ! Ամեն մի կամավոր մի լույս ունի իր մեջ, և մենք անհամբեր սպասում ենք՝ մեր լույսն ու հույսը բաժանելու ձեզ հետ Հաղարծնում։ Հաղարծնի շաբաթի կազմակերպիչ խումբը շրջում է Տավուշի համայնքներով ու ծանոթանում նոր կամավորների հետ։ Լուսանկարները՝ Գոշ և Ազատամուտ համայնքներում հանդիպումներից։
Հաղարծնի հոգևոր-մշակութային շաբաթի մասին պատմում են Բագրատ Սրբազանն ու փառատոնի կամավորները։ Վայելե՛ք Շողակաթ ՀԸ-ի պատրաստած գեղեցիկ հաղորդումը։ Շնորհակալություն Աննա Կարապետյանին, Մեսրոպ Ավետիսյանին և Վահե Սուքիասյանին։
Հաղարծնի շաբաթվա կամավորների եզրափակիչ կանգառը Գանձասարն էր: Խաչվերացի տոնի օրը՝ սեպտեմբերի 17-ին, վանքում Սուրբ և Անմահ Պատարագ մատուցեց Տավուշի թեմի առաջնորդ գերաշնորհ Տեր Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյանը: Սուրբ Պատարագին մասնակցությունը Հաղարծնի շաբաթի կամավորների 2-օրյա ուխտագնացության ամփոփումն էր՝ իրենց կյանքը սիրով ու հաղթանակի ոգով շարունակելու ուխտով ու հանձնառությամբ: «Կանաչ շապիկները» լցրեցին նաև դպրաց դասի շարքերը. Սուրբ Պատարագն
Հաղարծնի շաբաթվա կամավորների եզրափակիչ կանգառը Գանձասարն էր: Խաչվերացի տոնի օրը՝ սեպտեմբերի 17-ին, վանքում Սուրբ և Անմահ Պատարագ մատուցեց Տավուշի թեմի առաջնորդ գերաշնորհ Տեր Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյանը:
Սուրբ Պատարագին մասնակցությունը Հաղարծնի շաբաթի կամավորների 2-օրյա ուխտագնացության ամփոփումն էր՝ իրենց կյանքը սիրով ու հաղթանակի ոգով շարունակելու ուխտով ու հանձնառությամբ: «Կանաչ շապիկները» լցրեցին նաև դպրաց դասի շարքերը. Սուրբ Պատարագն ամբողջությամբ երգում էին երիտասարդները:
Արցախյան ազատամարտի օրերին իրենց թիկունքին խաչի նշանը կրող տղաների շնորհիվ ազատագրության խորհրդանիշ դարձած Գանձասարում Խաչվերացի տոնն ասես վերաարթնացրեց ու կենդանացնրեց այդ Խաչի նշանի կրած Սիրո մեծագույն խորհուրդը.
«Այսօր խոսում ենք Աստծո՝ այնպես սիրած լինելու մասին, որ անգամ Իր Զավակին չխնայեց: Եվ սա Սուրբ Խաչի պատմությունն է՝ այն խաչի, որ մենք այսօր փորձում ենք տարբեր կերպերով սեփականացնել. իմ ձեռքում է, եկեղեցու գմբեթին, մեր կրծքերին է կախված: Մեր Արցախյան պատերազմի ժամանակ մեր տղաների ուսերը, կուրծքը, թևերը, մեջքը ամբողջությամբ կնքված էին Խաչի նշանով:
Այսպիսով մենք փորձում ենք Խաչը սեփականացնել՝ ոչ թե սոսկ նշանը, այլ այդ նշանի հետևում եղող խորհուրդը:
Խաչի պատմությունը Աստծո անմնացորդ, խելահեղ սիրո պատմությունն է մարդու հետ. սիրահարվածության, մարդու կյանքի մեջ խառնված լինելու, այն մեծ գուրգուրանքի, քնքշանքի, ցավելու, ողբալու մարդու համար, լացելու և միևնույն ժամանակ ուրախանալու ու ձեռքերը պարզած սպասելու սիրո պատմությունը: Չկա սիրո ավելի մեծ պատմություն, քան այն համբերատար, մեծ սերը, որ Աստված ստեղծագործությունից ի վեր անդադար տածում է իմ և ձեր նկատմամբ:
Մեր պատմությունն էլ, որ մենք կոչում ենք փրկության պատմություն, դարձալ այդ սիրո պատմությունն է, որովհետև ամենամեծ հեղինակությունից մինչև ամենամանկահասակ տարիքով ապրող մարդը քաջ գիտակցում է, որ ամեն ինչի սկիզբն ու վախճանը սիրո մեջ է: Սերն է բոլոր տեսակի դժվարությունների, մարտահրավերների լուծումը: Ամեն մարդ բնականից ձգտում է սիրո:
Ոմանք դեռ չհասունացած՝ ձգտում են սիրվելու, իսկ նրանք, ովքեր արդեն հասունացած են, ամբողջությամբ կյանքի բոլոր հորձանուտներով անցած՝ ձգտում են սիրելու: Սիրված լինելը դեռևս մանկահասակի, չհասունացածի զգացում է: Սիրելն է հասունացած, կայացած, ճանապարհ անցած մարդու ամբողջական զգացումը:
Այդպես է նաև մարդու ու Աստծո պատմությունը. մարդու՝ մի տեսակ նեղացկոտ սիրված լինելու ձգտումը իսկ մյուս կողմից՝ Աստծո վեհ, մեծ, ընդլայն, գրկող սիրո ներկայությունը:
Երբեմն մարդը մարդու հետ հարաբերության մեջ հոգնեցող սիրո պատմություն կարող է ունենալ, որովհետև անընդհատ հասունացած չլինելով՝ մենք ձգտում ենք սիրված լինելու, ու այդ ճանապարհի մեջ չենք էլ հասկանում, թե այդ ինչպես է, որ մենք ցանկանում ենք պարտադրած լինել այդ սերը ուրիշներին:
Այդպես չէ իրական սիրո պատմությունը. այնտեղ լայն ազատություն կա, այնտեղ նեղություն չկա, այնտեղ մեկը մեկի վրա իշխանություն ունենալու, պարտադրած լինելու իրականություն չկա. այսպես էր Աստծո սերը: Նա այնպես սիրեց աշխարհը, այնպես սիրեց մարդուն, որ Իր Զավակին ուղարկեց…
Եվ այսօր՝ Խաչվերացի տոնին, երբ մենք բարձրացնում ենք Խաչի խորհուրդը ի ցույց աշխարհի՝ չպարտադրվող, ազատ, տարածություններ չճանաչող սիրո պատմությունն ենք բարձրացնում՝ Հիսուսի սիրո պատմությունը մեզ՝ իմ և ձեզ հետ»:(Բագրատ Սրբազանի քարոզից)
ՀԱՂԱՐԾՆԻ ՇԱԲԱԹԻ ԿԱՄԱՎՈՐՆԵՐԸ ԳԱՆՁԱՍԱՐՈՒՄ
Հաղարծնի շաբաթվա կամավորների եզրափակիչ կանգառը Գանձասարն էր: Խաչվերացի տոնի օրը՝ սեպտեմբերի 17-ին, վանքում Սուրբ և Անմահ Պատարագ մատուցեց Տավուշի թեմի առաջնորդ գերաշնորհ Տեր Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյանը:
Սուրբ Պատարագին մասնակցությունը Հաղարծնի շաբաթի կամավորների 2-օրյա ուխտագնացության ամփոփումն էր՝ իրենց կյանքը սիրով ու հաղթանակի ոգով շարունակելու ուխտով ու հանձնառությամբ: «Կանաչ շապիկները» լցրեցին նաև դպրաց դասի շարքերը. Սուրբ Պատարագն ամբողջությամբ երգում էին երիտասարդները:
Արցախյան ազատամարտի օրերին իրենց թիկունքին խաչի նշանը կրող տղաների շնորհիվ ազատագրության խորհրդանիշ դարձած Գանձասարում Խաչվերացի տոնն ասես վերաարթնացրեց ու կենդանացնրեց այդ Խաչի նշանի կրած Սիրո մեծագույն խորհուրդը.
«Այսօր խոսում ենք Աստծո՝ այնպես սիրած լինելու մասին, որ անգամ Իր Զավակին չխնայեց: Եվ սա Սուրբ Խաչի պատմությունն է՝ այն խաչի, որ մենք այսօր փորձում ենք տարբեր կերպերով սեփականացնել. իմ ձեռքում է, եկեղեցու գմբեթին, մեր կրծքերին է կախված: Մեր Արցախյան պատերազմի ժամանակ մեր տղաների ուսերը, կուրծքը, թևերը, մեջքը ամբողջությամբ կնքված էին Խաչի նշանով:
Այսպիսով մենք փորձում ենք Խաչը սեփականացնել՝ ոչ թե սոսկ նշանը, այլ այդ նշանի հետևում եղող խորհուրդը:
Խաչի պատմությունը Աստծո անմնացորդ, խելահեղ սիրո պատմությունն է մարդու հետ. սիրահարվածության, մարդու կյանքի մեջ խառնված լինելու, այն մեծ գուրգուրանքի, քնքշանքի, ցավելու, ողբալու մարդու համար, լացելու և միևնույն ժամանակ ուրախանալու ու ձեռքերը պարզած սպասելու սիրո պատմությունը: Չկա սիրո ավելի մեծ պատմություն, քան այն համբերատար, մեծ սերը, որ Աստված ստեղծագործությունից ի վեր անդադար տածում է իմ և ձեր նկատմամբ:
Մեր պատմությունն էլ, որ մենք կոչում ենք փրկության պատմություն, դարձալ այդ սիրո պատմությունն է, որովհետև ամենամեծ հեղինակությունից մինչև ամենամանկահասակ տարիքով ապրող մարդը քաջ գիտակցում է, որ ամեն ինչի սկիզբն ու վախճանը սիրո մեջ է: Սերն է բոլոր տեսակի դժվարությունների, մարտահրավերների լուծումը: Ամեն մարդ բնականից ձգտում է սիրո:
Ոմանք դեռ չհասունացած՝ ձգտում են սիրվելու, իսկ նրանք, ովքեր արդեն հասունացած են, ամբողջությամբ կյանքի բոլոր հորձանուտներով անցած՝ ձգտում են սիրելու: Սիրված լինելը դեռևս մանկահասակի, չհասունացածի զգացում է: Սիրելն է հասունացած, կայացած, ճանապարհ անցած մարդու ամբողջական զգացումը:
Այդպես է նաև մարդու ու Աստծո պատմությունը. մարդու՝ մի տեսակ նեղացկոտ սիրված լինելու ձգտումը իսկ մյուս կողմից՝ Աստծո վեհ, մեծ, ընդլայն, գրկող սիրո ներկայությունը:
Երբեմն մարդը մարդու հետ հարաբերության մեջ հոգնեցող սիրո պատմություն կարող է ունենալ, որովհետև անընդհատ հասունացած չլինելով՝ մենք ձգտում ենք սիրված լինելու, ու այդ ճանապարհի մեջ չենք էլ հասկանում, թե այդ ինչպես է, որ մենք ցանկանում ենք պարտադրած լինել այդ սերը ուրիշներին:
Այդպես չէ իրական սիրո պատմությունը. այնտեղ լայն ազատություն կա, այնտեղ նեղություն չկա, այնտեղ մեկը մեկի վրա իշխանություն ունենալու, պարտադրած լինելու իրականություն չկա. այսպես էր Աստծո սերը: Նա այնպես սիրեց աշխարհը, այնպես սիրեց մարդուն, որ Իր Զավակին ուղարկեց…
Եվ այսօր՝ Խաչվերացի տոնին, երբ մենք բարձրացնում ենք Խաչի խորհուրդը ի ցույց աշխարհի՝ չպարտադրվող, ազատ, տարածություններ չճանաչող սիրո պատմությունն ենք բարձրացնում՝ Հիսուսի սիրո պատմությունը մեզ՝ իմ և ձեզ հետ»:(Բագրատ Սրբազանի քարոզից)
Սեպտեմբերի 16-17-ը Հաղարծնի շաբաթի կամավորներն անցկացրին Արցախում՝ ուխտաբար այցելելով Դադիվանք, Շուշիի Սբ. Ղազանչեցոց եկեղեցի ու Գանձասար: «Մենք այսօր իրոք երջանիկ սերունդ ենք, քանի որ մեր կյանքի ընթացքում Հայրենիքից տարածք ու հող չենք կորցրել, այլ ընդհակառակը՝ ազատագրել ենք: Այսօր մենք հաղթանակած իրականության մեջ ենք ապրում, որտեղ մեր արցունքները միայն ուրախության ու մեր զոհված եղբայրների, իրենց կյանքը
Սեպտեմբերի 16-17-ը Հաղարծնի շաբաթի կամավորներն անցկացրին Արցախում՝ ուխտաբար այցելելով Դադիվանք, Շուշիի Սբ. Ղազանչեցոց եկեղեցի ու Գանձասար:
«Մենք այսօր իրոք երջանիկ սերունդ ենք, քանի որ մեր կյանքի ընթացքում Հայրենիքից տարածք ու հող չենք կորցրել, այլ ընդհակառակը՝ ազատագրել ենք: Այսօր մենք հաղթանակած իրականության մեջ ենք ապրում, որտեղ մեր արցունքները միայն ուրախության ու մեր զոհված եղբայրների, իրենց կյանքը Հայրենիքի ազատագրության զոհասեղանին դրած մարդկանց համար ափսոսանքի արցունքներ են: Կրկնում եմ՝ բազմաթիվ սերունդների չի հաջողվել այսպիսի երջանիկ իրականություն ուենալ, որ այսօր մենք ունենք»: (Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան)
Պատմական Արցախի հրաշալիքներից մեկը՝ ազատագրված Դադիվանքը ուխտավորների առաջին կանգառն էր: Վանահայր Տեր Հովհաննես քահանա Հովահաննիսյանը սիրով դիմավորեց նրանց ու ներկայացրեց վանքի հիմնադրման, դարավոր կյանքի և ազատագրման պատմությունը:
Սբ. Թադեոս առաքյալի աշակերտ Դադիի՝ 1-ին դարում հիմնած վանքում խաղաղության համար աղոթքից հետո երիտասարդները Քրիստոսի սիրո ողջույնը փոխանցեցին միմյանց՝ Դադիվանքի հինավուրց պատերի արձագանքի դրոշմով:
Բագրատ Սրբազանի խոսքերով՝ այս ուխտագնացությունը ինքնաճանաչողության մեծագույն հնարավորություն ու առիթ է՝ իրոք գիտակցելու, թե այսօր ինչ ունենք մենք.
«Ես հավատում եմ, որ երբ մեր ազգը հասնում է ինքնաճանաչողության կատարյալ և խորը աստիճանին, հրաշքներ է գործում. վկան՝ Արցախյան ազատամարտը, վկան՝ ապրիլյան դեպքերը: Այդ մեր ցեղի ինքնաճանաչողության ու ինքնագիտակցության խորը զգացումն է՝ երբ մենք հասկանում ենք, թե մենք ով ենք. երբ մեր ժամանակը սին բաների վրա չենք վատնում, երբ մեր առաջնահերթությունները կյանքում ճիշտ են սահմանված, երբ փոքր հարցերը կապ չունեն՝ ով ում բարև տվեց, ինչ արեց, ով ում կողքով անցավ…
Այդ բոլորն այլևս նշանակություն չունեն, երբ կա համընդհանուր, մեծ ՍԵՐ՝ փնտրելու իրար, գտնելու իրար:
Այսօր մենք Տավուշից ենք եկել այստեղ, ուրիշներն այլ տեղերից. ի՞նչ կա, որ մեզ այսպիսին է դարձրել, ի՞նչ կա, որ ես առանց ձեզ ճանաչելու, դուք առանց ինձ ճանաչելու՝ հարազատություն ունենք: Որտեղի՞ց դա. Դա ի՞նչ գաղնիք է:
Ոչ մի պատմիչ, ոչ մի ֆիզիկոս, մաթեմատիկոս չի կարող դրան պատասխան տալ:
Դա այն ներքին, արյունով խոսող, մյուռոնով զարդարված ՍԵՐՆ է, որ մենք հաճախ չենք փնտրում, և այսօր Դադիվանքը մեր փնտրտուքի կետն է դարձել, որ մենք իրար գտնենք»: (Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան)
16
ՀԱՂԱՐԾՆԻ ՇԱԲԱԹԻ ԿԱՄԱՎՈՐՆԵՐՆ ԱՐՑԱԽՈՒՄ. ԴԱԴԻՎԱՆՔ
Սեպտեմբերի 16-17-ը Հաղարծնի շաբաթի կամավորներն անցկացրին Արցախում՝ ուխտաբար այցելելով Դադիվանք, Շուշիի Սբ. Ղազանչեցոց եկեղեցի ու Գանձասար:
«Մենք այսօր իրոք երջանիկ սերունդ ենք, քանի որ մեր կյանքի ընթացքում Հայրենիքից տարածք ու հող չենք կորցրել, այլ ընդհակառակը՝ ազատագրել ենք: Այսօր մենք հաղթանակած իրականության մեջ ենք ապրում, որտեղ մեր արցունքները միայն ուրախության ու մեր զոհված եղբայրների, իրենց կյանքը Հայրենիքի ազատագրության զոհասեղանին դրած մարդկանց համար ափսոսանքի արցունքներ են: Կրկնում եմ՝ բազմաթիվ սերունդների չի հաջողվել այսպիսի երջանիկ իրականություն ուենալ, որ այսօր մենք ունենք»: (Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան)
Պատմական Արցախի հրաշալիքներից մեկը՝ ազատագրված Դադիվանքը ուխտավորների առաջին կանգառն էր: Վանահայր Տեր Հովհաննես քահանա Հովահաննիսյանը սիրով դիմավորեց նրանց ու ներկայացրեց վանքի հիմնադրման, դարավոր կյանքի և ազատագրման պատմությունը:
Սբ. Թադեոս առաքյալի աշակերտ Դադիի՝ 1-ին դարում հիմնած վանքում խաղաղության համար աղոթքից հետո երիտասարդները Քրիստոսի սիրո ողջույնը փոխանցեցին միմյանց՝ Դադիվանքի հինավուրց պատերի արձագանքի դրոշմով:
Բագրատ Սրբազանի խոսքերով՝ այս ուխտագնացությունը ինքնաճանաչողության մեծագույն հնարավորություն ու առիթ է՝ իրոք գիտակցելու, թե այսօր ինչ ունենք մենք.
«Ես հավատում եմ, որ երբ մեր ազգը հասնում է ինքնաճանաչողության կատարյալ և խորը աստիճանին, հրաշքներ է գործում. վկան՝ Արցախյան ազատամարտը, վկան՝ ապրիլյան դեպքերը: Այդ մեր ցեղի ինքնաճանաչողության ու ինքնագիտակցության խորը զգացումն է՝ երբ մենք հասկանում ենք, թե մենք ով ենք. երբ մեր ժամանակը սին բաների վրա չենք վատնում, երբ մեր առաջնահերթությունները կյանքում ճիշտ են սահմանված, երբ փոքր հարցերը կապ չունեն՝ ով ում բարև տվեց, ինչ արեց, ով ում կողքով անցավ…
Այդ բոլորն այլևս նշանակություն չունեն, երբ կա համընդհանուր, մեծ ՍԵՐ՝ փնտրելու իրար, գտնելու իրար:
Այսօր մենք Տավուշից ենք եկել այստեղ, ուրիշներն այլ տեղերից. ի՞նչ կա, որ մեզ այսպիսին է դարձրել, ի՞նչ կա, որ ես առանց ձեզ ճանաչելու, դուք առանց ինձ ճանաչելու՝ հարազատություն ունենք: Որտեղի՞ց դա. Դա ի՞նչ գաղնիք է:
Ոչ մի պատմիչ, ոչ մի ֆիզիկոս, մաթեմատիկոս չի կարող դրան պատասխան տալ:
Դա այն ներքին, արյունով խոսող, մյուռոնով զարդարված ՍԵՐՆ է, որ մենք հաճախ չենք փնտրում, և այսօր Դադիվանքը մեր փնտրտուքի կետն է դարձել, որ մենք իրար գտնենք»: (Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան)
«Կանաչ շապիկները» Արցախում. Հաղարծնի շաբաթի կամավորների երկրորդ կանգառը Շուշիի Սուրբ Ղազանչեցոց եկեղեցին էր: Սահմանապահ Տավուշից՝ ազատագրված Արցախ ու Արցախի ազատագրության խորհրդանիշ դարձած Շուշի՝ տավուշցի երիտասարդների երթուղին ճանապարհ էր՝ արժևորելու այն խտացված ազատության զգացումը, որ գոյություն ունի Արցախ աշխարհում. «Երբ տղաները մուտք էին գործում Շուշի, բոլորի հայացքը դեպի Ղազանչեցոց եկեղեցին էր. Բոլորի հանդիպման վայրը եղավ այստեղ՝
«Կանաչ շապիկները» Արցախում. Հաղարծնի շաբաթի կամավորների երկրորդ կանգառը Շուշիի Սուրբ Ղազանչեցոց եկեղեցին էր:
Սահմանապահ Տավուշից՝ ազատագրված Արցախ ու Արցախի ազատագրության խորհրդանիշ դարձած Շուշի՝ տավուշցի երիտասարդների երթուղին ճանապարհ էր՝ արժևորելու այն խտացված ազատության զգացումը, որ գոյություն ունի Արցախ աշխարհում.
«Երբ տղաները մուտք էին գործում Շուշի, բոլորի հայացքը դեպի Ղազանչեցոց եկեղեցին էր. Բոլորի հանդիպման վայրը եղավ այստեղ՝ այս սուրբ եկեղեցին…Մեր հաղթանակների, մեր ներկայության, մահվան վրա մեր իշխանություն ունենալու մեծագույն վկայության օրրանն է այստեղ»:
(Բագրատ Սրբազան)
ՀԱՂԱՐԾՆԻ ՇԱԲԱԹԻ ԿԱՄԱՎՈՐՆԵՐԸ ՇՈՒՇԻՈՒՄ
«Կանաչ շապիկները» Արցախում. Հաղարծնի շաբաթի կամավորների երկրորդ կանգառը Շուշիի Սուրբ Ղազանչեցոց եկեղեցին էր:
Սահմանապահ Տավուշից՝ ազատագրված Արցախ ու Արցախի ազատագրության խորհրդանիշ դարձած Շուշի՝ տավուշցի երիտասարդների երթուղին ճանապարհ էր՝ արժևորելու այն խտացված ազատության զգացումը, որ գոյություն ունի Արցախ աշխարհում.
«Երբ տղաները մուտք էին գործում Շուշի, բոլորի հայացքը դեպի Ղազանչեցոց եկեղեցին էր. Բոլորի հանդիպման վայրը եղավ այստեղ՝ այս սուրբ եկեղեցին…Մեր հաղթանակների, մեր ներկայության, մահվան վրա մեր իշխանություն ունենալու մեծագույն վկայության օրրանն է այստեղ»:
(Բագրատ Սրբազան)
«Մթնոլորտը, մարդիկ, համերաշխությունը ստիպում էին ժպտալ՝ մոռանալ տալով մեր խնդիրները…»․ Հրանտ Ղազումյան, Իջևան, Տավուշ պատմաբան Իրոք ընկալելու ինքդ քեզ,մոտ լինելու քո հավատին, ստեղծագործական նոր մտքերով լցվելու, լուսավորվելու համար արժեր մեկ շաբաթ ապրել եկեղեցու տարածաքում… Մենք այն եզակիներից էինք, ովքեր մեկ շաբաթ անցկացրին Հաղարծին վանական համալիրում: Հաղարծնի շաբաթ.հետաքրքիր, եզակի նախաձեռնություն: Մթնոլորտը, մարդիկ, համերաշխությունը ստիպում էին ժպտալ՝
ՀԱՂԱՐԾՆԻ ՇԱԲԱԹ․ ԿԱՄԱՎՈՐՆԵՐԻ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻՑ – ՄԱՍ 1
«Մթնոլորտը, մարդիկ, համերաշխությունը ստիպում էին ժպտալ՝ մոռանալ տալով մեր խնդիրները…»․ Հրանտ Ղազումյան, Իջևան, Տավուշ պատմաբան
Իրոք ընկալելու ինքդ քեզ,մոտ լինելու քո հավատին, ստեղծագործական նոր մտքերով լցվելու, լուսավորվելու համար արժեր մեկ շաբաթ ապրել եկեղեցու տարածաքում…
Մենք այն եզակիներից էինք, ովքեր մեկ շաբաթ անցկացրին Հաղարծին վանական համալիրում: Հաղարծնի շաբաթ.հետաքրքիր, եզակի նախաձեռնություն: Մթնոլորտը, մարդիկ, համերաշխությունը ստիպում էին ժպտալ՝ մոռանալ տալով մեր խնդիրները:
Մեզնից յուրաքանչյուրը տպավորությունների իր ահռելի չափաբաժինն ունի իր մեջ: Հաղարծնի շաբաթի տպավորություններից ու հիշողություններից ամենքս մեզ համար տաք ու գեղեցիկ հագուստներ կպատրաստենք՝ ձմռան ցրտին հագնելու, ջերմանալու և հիշելու տարվա լավագույն շաբաթներից մեկը` Հաղարծնի շաբաթ 2017-ը:
«…երբևէ չէի կարող մտածել, որ կփոխեմ մտածելակերպս ու աշխարհայացքս». Հրաչուհի Սեփխանյան, Ազատամուտ, Տավուշ դպրոցական
Հաղարծնի այդ 7 օրերը շատ հաճելի էին ինձ համար…չեմ կարող չնշել նոր ծանոթություններս: Հատկապես տպավորված եմ Բագրատ Սրբազանի զրույցներից. ուղղակի աննկարագրելի էր ինձ համար:
Կարող եմ ասել, որ Հաղարծնի շաբաթը ինձ շատ բան տվեց գիտակցական առումով. երբևէ չէի կարող մտածել, որ կփոխեմ մտածելակերպս ու աշխարհայացքս:
Հաճելի է, երբ ժպտալով մոտենում ես Հաղարծնի հյուրերին և դիմավորում, իսկ նրանք շնորհակալություն են հայտնում կատարած գործի համար: Հրաշալի է գիտակցելը, որ այդ մեծ միջոցառման մի փոքր մասնիկն ես:
Կարող եմ ասել, որ պարզապես անչափ ուրախ ու եմ, որ այդ մի շաբաթն անցկացրի Հաղարծնում ու ևս մեկ անգամ համոզվեցի, որ Տավուշեցի լինելը իրոք հպարտություն է, որ, իրոք, Հայաստանը հրաշալի է, իսկ Տավուշը՝ բացառիկ:
Սուսաննա Սաղաթելյան, Երևան դպրոցական, 12-րդ դասարան
Անչափ ուրախ եմ, որ ինձ բախտ էր ընձեռնվել մասնակցել Հացարծնի շաբաթին:
Ապագա մասնագիտությունս դեռ չեմ ընտրել, բայց մեծ ցանկություն ունեմ գիդ դառնալու, հետևաբար այս շաբաթը մի հնարավորություն էր, ու Հաղարծինն էլ՝ մի վայր, որտեղ կարող էի բավականին մեծ փորձաշրջան անցնել…Փոքր ինչ վախ կար՝ ներկայացնել մեր պատմությունը. սկզբում հուզմունքից մոռացել էի գրեթե ամեն ինչ, բայց ժամանակի ընթացքում ընտելացա:
Իհարկե, բացի փորձից՝ ես նաև ձեռք բերեցի լավ ընկերներ, որի համար նույնպես անչափ ուրախ եմ:
Մթնոլորտը շատ ջերմ էր ու ընկերական. երբևիցե չէի մտածի, որ կարող ենք այդքան հարազատ դառնալ: Ցավով եմ հիշում մեր բաժանումը, բայց չեմ տխրում, որովհետև հաճախ հանդիպումներ ենք կազմակերպում, վերհիշում ենք մեր մեկ շաբաթվա արկածները:
Հաղարծնի շաբաթը… չէէ, կներե՛ք…Հաղարծնի սիրո շաբաթը հավերժ կմնա մեր սրտերում՝ կարոտով ու տխրությամբ, բայց նաև՝ շատ մեծ ջերմությամբ ու հաջորդ հանդիպման սպասումով:
ՀԱՂԱՐԾՆԻ ՇԱԲԱԹ․ ԿԱՄԱՎՈՐՆԵՐԻ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻՑ – ՄԱՍ 1
«Մթնոլորտը, մարդիկ, համերաշխությունը ստիպում էին ժպտալ՝ մոռանալ տալով մեր խնդիրները…»․ Հրանտ Ղազումյան, Իջևան, Տավուշ պատմաբան
Իրոք ընկալելու ինքդ քեզ,մոտ լինելու քո հավատին, ստեղծագործական նոր մտքերով լցվելու, լուսավորվելու համար արժեր մեկ շաբաթ ապրել եկեղեցու տարածաքում…
Մենք այն եզակիներից էինք, ովքեր մեկ շաբաթ անցկացրին Հաղարծին վանական համալիրում: Հաղարծնի շաբաթ.հետաքրքիր, եզակի նախաձեռնություն: Մթնոլորտը, մարդիկ, համերաշխությունը ստիպում էին ժպտալ՝ մոռանալ տալով մեր խնդիրները:
Մեզնից յուրաքանչյուրը տպավորությունների իր ահռելի չափաբաժինն ունի իր մեջ: Հաղարծնի շաբաթի տպավորություններից ու հիշողություններից ամենքս մեզ համար տաք ու գեղեցիկ հագուստներ կպատրաստենք՝ ձմռան ցրտին հագնելու, ջերմանալու և հիշելու տարվա լավագույն շաբաթներից մեկը` Հաղարծնի շաբաթ 2017-ը:
«…երբևէ չէի կարող մտածել, որ կփոխեմ մտածելակերպս ու աշխարհայացքս». Հրաչուհի Սեփխանյան, Ազատամուտ, Տավուշ դպրոցական
Հաղարծնի այդ 7 օրերը շատ հաճելի էին ինձ համար…չեմ կարող չնշել նոր ծանոթություններս: Հատկապես տպավորված եմ Բագրատ Սրբազանի զրույցներից. ուղղակի աննկարագրելի էր ինձ համար:
Կարող եմ ասել, որ Հաղարծնի շաբաթը ինձ շատ բան տվեց գիտակցական առումով. երբևէ չէի կարող մտածել, որ կփոխեմ մտածելակերպս ու աշխարհայացքս:
Հաճելի է, երբ ժպտալով մոտենում ես Հաղարծնի հյուրերին և դիմավորում, իսկ նրանք շնորհակալություն են հայտնում կատարած գործի համար: Հրաշալի է գիտակցելը, որ այդ մեծ միջոցառման մի փոքր մասնիկն ես:
Կարող եմ ասել, որ պարզապես անչափ ուրախ ու եմ, որ այդ մի շաբաթն անցկացրի Հաղարծնում ու ևս մեկ անգամ համոզվեցի, որ Տավուշեցի լինելը իրոք հպարտություն է, որ, իրոք, Հայաստանը հրաշալի է, իսկ Տավուշը՝ բացառիկ:
Սուսաննա Սաղաթելյան, Երևան դպրոցական, 12-րդ դասարան
Անչափ ուրախ եմ, որ ինձ բախտ էր ընձեռնվել մասնակցել Հացարծնի շաբաթին:
Ապագա մասնագիտությունս դեռ չեմ ընտրել, բայց մեծ ցանկություն ունեմ գիդ դառնալու, հետևաբար այս շաբաթը մի հնարավորություն էր, ու Հաղարծինն էլ՝ մի վայր, որտեղ կարող էի բավականին մեծ փորձաշրջան անցնել…Փոքր ինչ վախ կար՝ ներկայացնել մեր պատմությունը. սկզբում հուզմունքից մոռացել էի գրեթե ամեն ինչ, բայց ժամանակի ընթացքում ընտելացա:
Իհարկե, բացի փորձից՝ ես նաև ձեռք բերեցի լավ ընկերներ, որի համար նույնպես անչափ ուրախ եմ:
Մթնոլորտը շատ ջերմ էր ու ընկերական. երբևիցե չէի մտածի, որ կարող ենք այդքան հարազատ դառնալ: Ցավով եմ հիշում մեր բաժանումը, բայց չեմ տխրում, որովհետև հաճախ հանդիպումներ ենք կազմակերպում, վերհիշում ենք մեր մեկ շաբաթվա արկածները:
Հաղարծնի շաբաթը… չէէ, կներե՛ք…Հաղարծնի սիրո շաբաթը հավերժ կմնա մեր սրտերում՝ կարոտով ու տխրությամբ, բայց նաև՝ շատ մեծ ջերմությամբ ու հաջորդ հանդիպման սպասումով:
Առհասարակ, երբ ես ոտք եմ դնում Հաղարծնի վանք, յուրահատուկ զգացումներ եմ ունենում: Այնքան ներդաշնակ է, բնության մի կարևոր անբաժան մասն է կազմում մեր վանքը, որ ուղղակի մարդուն կտրում է առօրյայից, բարձրացնում է վեր, որտեղ բացի հոգևոր բարձր վայելքից ուրիշ զգացողություն ունենալ բնականաբար հնարավոր չէ: Իսկ ինչ վերաբերում է նրան, որ եկեղեցում հնչում է մեր դարավոր
Հաղարծնի շաբաթ. «Տավուշի թեմը վերջին 2 տարիների ընթացքում մագնիսի պես իրեն է ձգում մեր ժողովրդի զավակներին» Երվանդ Երկանյան, կոմպոզիտոր, ՀՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ
Առհասարակ, երբ ես ոտք եմ դնում Հաղարծնի վանք, յուրահատուկ զգացումներ եմ ունենում: Այնքան ներդաշնակ է, բնության մի կարևոր անբաժան մասն է կազմում մեր վանքը, որ ուղղակի մարդուն կտրում է առօրյայից, բարձրացնում է վեր, որտեղ բացի հոգևոր բարձր վայելքից ուրիշ զգացողություն ունենալ բնականաբար հնարավոր չէ:
Իսկ ինչ վերաբերում է նրան, որ եկեղեցում հնչում է մեր դարավոր երաժշտությունը, երգը, շարականները, պատարագի երգեցողությունից հատվածներ, սա կատարյալ է դարձնում բնության հետ մերձեցումը, մեզ վերստին տանում է հազարամյակների այն հոգևոր հարստության շտեմարանները, որից մի ամբողջական ժողովուրդ արդեն հազարավոր տարիներ կարողացել է իր հոգևոր սնունդը ստանալ և դրանով նորերն արարել:
Այսօր ինձ համար բացառիկ օրերից մեկն էր: Տավուշի թեմը վերջին 2 տարիների ընթացքում մագնիսի պես իրեն է ձգում մեր ժողովրդի զավակներին:
Հաղարծնի շաբաթ. «Տավուշի թեմը վերջին 2 տարիների ընթացքում մագնիսի պես իրեն է ձգում մեր ժողովրդի զավակներին» Երվանդ Երկանյան, կոմպոզիտոր, ՀՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ
Առհասարակ, երբ ես ոտք եմ դնում Հաղարծնի վանք, յուրահատուկ զգացումներ եմ ունենում: Այնքան ներդաշնակ է, բնության մի կարևոր անբաժան մասն է կազմում մեր վանքը, որ ուղղակի մարդուն կտրում է առօրյայից, բարձրացնում է վեր, որտեղ բացի հոգևոր բարձր վայելքից ուրիշ զգացողություն ունենալ բնականաբար հնարավոր չէ:
Իսկ ինչ վերաբերում է նրան, որ եկեղեցում հնչում է մեր դարավոր երաժշտությունը, երգը, շարականները, պատարագի երգեցողությունից հատվածներ, սա կատարյալ է դարձնում բնության հետ մերձեցումը, մեզ վերստին տանում է հազարամյակների այն հոգևոր հարստության շտեմարանները, որից մի ամբողջական ժողովուրդ արդեն հազարավոր տարիներ կարողացել է իր հոգևոր սնունդը ստանալ և դրանով նորերն արարել:
Այսօր ինձ համար բացառիկ օրերից մեկն էր: Տավուշի թեմը վերջին 2 տարիների ընթացքում մագնիսի պես իրեն է ձգում մեր ժողովրդի զավակներին: